چگونه مرعوب فرزندان پرتوقع مان نشویم؟ ( بخش دوم و پایانی)

سواد زندگی؛ تربیت فرزندان؛ مریم طرزی - در بخش اول این مطلب دیدیم که اینکه کودک و نوجوان ما خود را سزاوار برآورده شدن تمام خواسته هایش می داند، کاملاً طبیعی است و این مرحله ای عادی و ضروری از مرحله رشد آنها به سمت بزرگسالی است. 

 وظیفه شما والدین این است که آنها را راهنمایی کنید و به آنها کمک کنید تا تعادلی بین خواسته ها و خویشتن داری خود پیدا کنند. 

آموختیم که باید به فرزندان مان فرصت بدهیم تا احساسات خود را به تمامی ابراز کنند. باید به آنان بیاموزیم که به دیگران هم فکر کنند و در این زمینه راهکارهایی ارائه دادیم. همچنین تاکید کردیم که هرگز فرزندان تان را مرکز جهان هستی تان قرار ندهید، که انگار شما فقط روی زمین هستید تا در اختیار خواسته ها و نیازهای آنان باشید  و زمین و جهان هستی فقط گِرد فرزند شما می چرخد.

از شما خواستیم که در خود کند و کاو کنید و ببینید چرا تسلیم خواسته های فرزندان تان می شوید. و راهکارهایی ارائه دادیم تا به شما کمک کنند، فرزندان تان را از خود محوری دور کنید و در عین حال طوری عمل کنید که آنان علائق و احساسات شان را حفظ کنند.

در ادامه به دو راهکار دیگر در همین راستا یعنی کمک به نوجوان در دور شدن از خود محوری و حفظ علائق اش در زندگی می پردازیم:

با اصرار بیش از حد فرزندتان همدلی نکنید

هر کودکی، به ویژه هر نوجوانی، همواره می‌خواهد، می‌خواهد و می‌خواهد. به خاطر داشته باشید که با التماس، اصرار و گریه آنها بیش از حد همدلی و همدردی نکنید. شما می توانید با فرزندتان همدردی کنید، بدون اینکه ناخودآگاه تسلیم تمام خواسته هایش شوید.

خطر افراط و تفریط در این موارد این است که شما ممکن است از آن ها برنجید یا برعکس. در پی این رنجش فرزند شما احساس تضعیف، ناسپاسی و نارضایتی می کند.

به فرزند خود در زمینه تبلیغات در فضای مجازی و پیام های رسانه ای آموزش دهید

زندگی در جامعه ای که به چیزهای مادی بیش از هر چیز دیگر اهمیت می دهد، و به لطف فضای مجازی همواره به آن دامن زده می شود، باید که  در پی راه و  نیرویی برای مقابله با آن باشیم.

با هم تلویزیون تماشا کنید یا به تبلیغات آنلاین نگاه کنید و درباره راه هایی که تبلیغ کنندگان تلاش می کنند ما را در اختیار خود بگیرند، صحبت کنید. ارزش‌های کهن ِ موفقیت و پشتکار را که نتیجه داشتن یک شخصیت خوب و قوی است، و نه نتیجه بهترین بودن یا بیشترین چیز را داشتن به کار ببرید.

مطمئن شوید که خودتان هم با این ارزش ها زندگی می کنید.

چگونه کودکانی را که از ارعاب برای رسیدن به آنچه می خواهند استفاده می کنند مدیریت کنیم؟ 

وقتی صحبت از بچه‌های سخت‌سرتر به میان می‌آید، همین حقیقت کفایت می‌کند: شما باید محکم‌تر بمانید و اجازه ندهید رفتار ترسناک و تهدیدآمیزشان شما را تسلیم کند.

فرض کنید وقتی فرزندانتان به خواسته‌ هاشان نمی‌رسند، بی‌احترامی و پرخاشگری می کنند. روز تولد یا عید نزدیک است، و شما احتمالاً به این فکر می کنید که از دادن هدیه به آنها خودداری کنید، زیرا آنها با همه اعضای خانواده رفتار بدی داشته اند.

این قابل درک است، اما موثرترین راه برای رسیدگی به امور در دراز مدت نیست. واضح تر بگوییم این کار در دراز مدت جواب نمی دهد.

در عوض فرزندان تان را در قبال رفتارشان پاسخگو نگه دارید و در برابر رفتارهای ناخوشایندی که با شنیدن پاسخ منفی به خواسته ها یشان از خود بروز می دهند، خویشتندار، صبور و خاموش باشید.
بگذارید بدانند که این نوع رفتارها غیرقابل پذیرش است و زمانی دیگر که هر دو آرام هستید، او را با عواقب رفتارش آشنا و روبرو ک

استفاده از اصل خاموشی و بی توجهی 

 بی توجهی شما باید در همه ابعاد باشد؛ یعنی کلام را ترک کنید؛ در چهره نگرانی نداشته باشید؛ در اتاق از این سو به آن سو حرکت نکنید؛ دست هایتان را روی گوش ها قرار ندهید؛ سرتان را با دست ها نگیرید؛ با خواهر یا برادرش دعوا نکنید و... تمام این رفتارها، امید تسلیم پذیری شما را در او بیشتر می کند.

سکوت کرده و اتاق را ترک کنید

1-  اگر تحمل گریه های عصبی اش را ندارید، اتاق را ترک کنید. البته مطمئن شوید که احتمال خطری برایش وجود ندارد.
 برای اثر گذاری این روش حتما باید با همسر و دیگر اعضای خانواده هماهنگ باشید. اگر شما بی توجهی کنید و در همان زمان، دیگران به او توجه کنند، اصل خاموشی تأثیر نخواهد داشت.

تلفن همراه یا برخی امتیازات اش را مدتی ضبط و لغو کنید

2- اگر فکر می کنید بهتر است برای مدت کوتاهی تلفن همراه اش را بگیرید، تا متوجه رفتارش بشود، این کار را انجام دهید.

3-  برخی امتیازات اجتماعی اش را موقتا متوقف کنید؛ مثلا وقتی می خواهد که با دوستانش برود بیرون، بخواهید که در خانه بماند و از او بخواهید در مورد کنترل احساسات و رفتارش بیاندیشد.

 مهم نیست چه اتفاقی می افتد، مطمئن شوید که به فرزندتان راه های موفقی را آموزش می دهید تا در صورت مواجهه با ناامیدی ها و محدودیت ها، خود را مدیریت کند.

 اگر کودک سرکش شما از تهدید استفاده می کند تا به خواسته خود برسد، مطمئن شوید که اجازه نمی دهید این رفتار موثر واقع شود. مسئولیت خود را حفظ کنید و اجازه ندهید ارعاب شما را کنترل کند.

3- اگر فرزند شما یک کودک خردسال هستند، مثلا تعطیلات شما را خراب می کنند یا در ملاء عام  داد و فریاد می کند، آنها را از موقعیت دور کنید.

وادارش کنید هزینه آنچه را که تخریب کرده، بپردازد

4- اگر نوجوان شما در هنگام پرخاش و تهدید چیزی را از وسایل خانه تخریب می کند، مثلا شیشه میز را می شکند، وقتی فضا آرام شد او را وادارید تا هزینه اش را  ازپول تو جیبی اش بپردازد  یا آن را از مخارج تعطیلاتش کسر کنید (اگر این چیزی است که در ذهن دارید، زودتر به او اطلاع دهید)

نتیجه

کودکان باید خود محور باشند تا با موفقیت از ما جدا شوند و هویت خود را بسازند. نیاز آنها به این باور که آنها مهم و شگفت‌انگیز هستند، تا زمانی که محدودیت‌هایی داشته باشد، چیز بدی نیست.

به یاد داشته باشید، این یک مرحله طبیعی از رشد است، و شما نباید خیلی نگران باشید که این مرحله از رفتار هرگز تغییر نخواهد کرد. والد فهمیده بودن و تعیین مرزهای محکم به کودک شما کمک می کند تا مطمئن شوید که فرزند شما به بزرگسالی تبدیل می شود که خودش را دوست دارد و می داند چگونه نیازهای خود را در دنیا برآورده کند، در حالی که به دیگران فکر می کند، مراقبت می کند و به دیگران می بخشد.

کانال تلگرامی سواد زندگی: savadzendegi@