
بنا به تعریف، ‘Phubbing’ عملی است که باعث می شود افراد در محیطهای اجتماعی یا خانوادگی به جای توجه به دیگران به تلفن خود نگاه کنند. مطالعات بسیاری نشان دادهاند که فابینگ به روابط اجتماعی افراد آسیب میزند، از رضایت زناشویی میکاهد و کودکان را به افسردگی دچار میکند. اگر میخواهید بفهمید شما نیز به فابینگ دچار هستید و چه باید بکنید با ما در خواندن این درس همراه شوید.
فابینگ (Phubbing) چیست؟
بنا به تعریف،
‘Phubbing’ عملی است که باعث می شود افراد در محیطهای اجتماعی یا خانوادگی به جای توجه به دیگران به تلفن خود نگاه کنند. یا به عبارت ساده تر: “بیاعتنایی به دیگران با نگاه کردن به تلفن همراه”.فابینگ چگونه بر روابط ما تأثیر می گذارد؟
مطالعهای در سال 2012 نشان داد که صرف حضور تلفن همراه در حین مکالمه – حتی اگر از آن استفاده نشود – کافی است تا مردم احساس ارتباط کمتری با یکدیگر داشته باشند.
یک مطالعه نشان داد که فابینگ رضایت زناشویی را خصوصا در آغاز ازدواج و دوران نامزدی کاهش می دهد. تنش و درگیری بر سر استفاده از تلفن دلیل این کاهش رضایت بود.
مطالعه دیگری نشان داد وجود فابینگ در روابط زناشویی به افسردگی زوجین میانجامد و نیز این همسران میزان افسردگی بالاتری را تجربه می کنند. این محققان می گویند: “اگر شریک زندگی شما مشغول تلفن است بدان معنی است که او در آن لحظات با هم بودن چیز دیگری را بر شما اولویت می دهد” و این به روابط شان صدمه می زند.
از سال 2012 تا کنون مطالعات زیادی در مورد عوارض و پیامدهای فوبینگ در روابط اجتماعی، بین فردی، زناشویی و کودکان انجام شده که همگی بر پیامدهای منفی فوبینگ تاکید داشته اند.
مطالعه ای در سال 2012 نشان داد که صرف حضور تلفن همراه در حین مکالمه – حتی اگر از آن استفاده نکنید – کافی است تا مردم احساس ارتباط کمتری با یکدیگر داشته باشند.
- احساس تعلق داشتن
- اعتماد به نفس
- زندگی معنا دار
- احساس کنترل داشتن
مطالعهای دیگر نشان داد افرادی که هنگام صرف غذا با دوستان یا خانواده از تلفن خود استفاده می کنند نسبت به افرادی که این کار را نمی کنند، از وعده غذایی خود کمتر لذت میبرند. یک آزمایش پیگیری نشان داد که استفاده از تلفن با ایجاد حواس پرتی و کاهش اشتیاق، لذت تعاملات رودررو را در دور میز غذا از بین میبرد؛ امری که به کاهش روابط خانوادگی منجر میشود.
آیا شما دچار فابینگ هستید؟
سه نشانه دچار بودن به فابینگ به این شرح است:
- همزمان دو مکالمه دارید، یکی از طریق تلفن و و یکی با شخص روبرویتان. شما به احتمال زیاد هیچکدام از این دو مکالمه را با موفقیت انجام نمی دهید و مطمئناً فیوب “Phub” (دچار فابینگ) هستید.
- سرمیز یا سفره غذا یا دیگر موقعیتهای اجتماعی با تلفن خود مشغول میشوید. قرار دادن تلفن کنار بشقاب غذا علامت هشداری است که نشان می دهد به زودی ارتباطات خانوادگی تان دچار اختلال خواهد شد.
یادتان باشد ، حتی لازم نیست تلفن خود را در حین مکالمه لمس کنید تا روی رابطه شما تأثیر منفی بگذارد. یک مطالعه نشان داده است که تنها وجود تلفن در دستان یا کنار شما باعث میشود همسر، فرزند، خانواده یا دوستان و همکارانتان کمتر با شما ارتباط برقرار کنند. - بدون چک کردن تلفن نمی توانید شام، نهار یا صبحانه تان را تمام کنید. این نشانهای از دلهره و ترسی واقعی در شماست. ترسِ از دست دادن تماس، پیام یا پست جدیدی در شبکه های اجتماعی.
3 راه برای جلوگیری از فابینگ شدن
اما این بدان معنا نیست که شما نمیتوانید روشهای دیگری را بدون توجه بیوقفه، برای چک کردن رسانههای اجتماعی یاد بگیرید و از دچار شده به فابینگ پرهیز کنید.
وقتی زمان غذا خوردن است، اعم از صبحانه، نهار یا شام، مهم نیست کجا هستید ، تلفن را کنار بگذارید. اگر فکر می کنید اعلان یک پیام می تواند حواس شما را پرت کند، تلفن خود را نیز در حالت «مزاحم نشوید» یا “هواپیما” قرار دهید.
هر وعده غذایی را به به موقعیتی برای گفتگو و صحبت کردن با همسر، فرزندان، خانواده، دوستان یا همکاران تبدیل کنید و با آنها گفت و شنودی صمیمانه داشته باشید. ممکن است در ابتدا از این اجبار احساس خوبی نداشته باشید، اما به زودی با گفتگوی رو در رو احساس راحتی بیشتری خواهید کرد.
وقتی به خانه بر می گردید یا پس از اتمام کار روزانه حداقل برای دو ساعت تلفن خود را در جایی دور از دست قرار دهید. مثلا در ماشین یا در کشوی میز یا در جیب کت. ممکن است روزهای اول احساس کنید عضوی را از دست داده اید، اما نترسید که تلفن خود را دور از دسترس قرار داده اید – و آن را در همانجا بگذارید.
مطمئن باشید هر پیام یا علان یا به روز رسانی در گوشی شما منتظر می ماند و ناپدید نمی شود. برای تماس های ضروری از تلفن ثابت یا یک گوشی معمولی غیر هوشمند استفاده کنید.
نیاوردن تلفن به سر میز یا سفره غذا یا گذاشتن آن در ماشین یا جیب کت را به چالشی برای خود تبدیل کنید و برای پیروزی در آن تلاش کنید. این گونه انگیزه مضاعفی برای پرهیز از فابینگ خواهید داشت که به شما کمک می کند اوقاتی را در روز از تلفن هوشمندتان دور باشید.
علاوه بر این ها به تدریج چالش های دیگری برای خود ایجاد کنید یا ان را با دیگران به اشتراک بگذارید.
3 راه برای کمک به فابینگ دیگران
اگر می خواهید به یکی از عزیزان خود کمک کنید تا از فابینگ دست بردارد، این سه مرحله برای شروع وجود دارد:
وقتی کنار آنها روی مبل نشسته اید، تلفن خود را کنار بگذارید. از آنها نخواهید تا در زمان دیدارتان چیزی را در گوشی شان به شما نشان دهند. با سایر افرادی که نشسته اند وارد گفتگو شوید. مطمئن باشید آنها این نکته را خواهند فهمید.
در هر صورت به آنها بگویید که این کار را دوست ندارید و سپس به آنها کمک کنید تا عادت های بهتری پیدا کنند.
فابینگ اعتیاد واقعی نیست، اما یک مشکل انگیزشی است. رفتارهای آموخته شده مدتی طول می کشند تا از بین بروند، بنابراین صبور باشید و انها را درک کنید، اما در ضمن محکم باشید و از خواسته تان عقب نشینید.
خلاصه کلام
به طور کلی ، این نتایج یادآوری خوبی است که بدانیم اگرچه تلفن های هوشمند ما میتوانند کارهای بسیاری را برای ما انجام دهند ، اما یک چیز را نه تنها نمیتوانند انجام دهند بلکه ممکن است بر آن تاثیر منفی بگذارند و آن حفظ روابط ما با افرادی است که دوستشان داریم.
به هر حال برای آنکه در خانواده بیشتر حضور داشته باشید، وقتی به خانه میرسید، گوشی هوشمند خود را در جیب خود بگذارید!