اگر با کودکی سر و کار دارید، بدانید که آینده او از نظر کارآمدی یا احساس بی کفایتی، در گرو رفتار شماست. گاه گفتن یک جمله غیرعلمی به یک کودک مانند "خیلی بی عرضه ای" می تواند آینده او را منهدم کند.

بسیار شنیده اید که کودکان سه تا 6 ساله، لج باز هستند و هر چه به آنها بگویید عکس اش را عمل می کنند. علت این است: کودک در این بازه سنی، می خواهد ابتکار عمل زندگی اش را خود به دست بگیرد و قدرت نمایی کند. بنابراین اگر در برابر "بنشین"، بایستد، علت اش این است که می خواهد بگوید ابتکار عمل و قدرت در دست اوست.

یکی از مهم ترین و فاجعه بارترین توصیه هایی که گاه به پدر و مادرهای جوان می شود، این است که کودک تان را زیاد در آغوش نگیرید چون "بغلی" می شود! این در حالی است که در سال اول زندگی، کودک هر چه بیشتر در آغوش گرفته شود، اعتماد به نفس او بیشتر تقویت می شود.

به جای ان که کودک تان را با دوستانش مقایسه کنید، دوران کودکی خودتان را با او همانندسازی کنید: من وقتی هم سن تو بود صبح ها دیر بیدار می شدم تا این که پدرم (پدر بزرگ ات) یک ساعت رومیزی برایم خرید و من هر شب آن را کوک می کردم و از آن به بعد، خیلی کم پیش آمد که مدرسه ام دیر شود؛ آیا تو هم دوست داری یکی از آن ساعت ها برایت بخرم؟

در این نوشتار، چند تکنیک مذاکره که در همه مذاکرات، از خانواده تا روابط بین المللی کاربرد دارند در قالب روابط والدین و فرزندان به زبانی ساده بیان شده است.

گاهی اوقات هنگام گفتگو با فرزند -بویژه اگر دارای شخصیتی مبارز و متمایل به مخالفت باشد- احساس حضور در دادگاه برای والدین ایجاد می شود. برای مثال زمانی که مانع بیرون رفتن و یا بازی فرزند دختر خود با گروه همسالان می شویم، وی به سرعت ما را در جایگاه شاهد قرار می دهد...

یکی از بزرگترین اشتباهات والدین آن است که مشکلات فرزندان خود را در لحظه دنبال کرده و برای پایان دادن چالش ها در کوتاه ترین زمان ممکن تلاش می کنند و البته این کار والدین را فرسوده و عصبی می کند.